Via partner
De amandelboom , Michelle Cohen Corasanti
Artikelnummer: 9789401609166 OverzichtKLIK HIER OM TE BESTELLEN VIA PARTNER
Ondanks geweld en verdriet zal er altijd liefde zijn
De Amandelboom is het bijzonder ontroerende verhaal van een onverwoestbare jongen die ondanks geweld, verlies en verdriet altijd hoop houdt en een liefhebbende en krachtige man wordt.
De elfjarig Ichmad Hamid woont in de bezette Palestijnse gebieden. Als zijn vredelievende en inspirerende vader door zijn toedoen gevangen wordt genomen, wordt hij overladen door schuldgevoelens. Maar hij kan niets zeggen om zijn vader vrij te pleiten. Zijn familie is nu op Ichmad aangewezen om te overleven. De moedige en slimme Ichmad wordt zo al jong volwassen, maar hij moet ook een manier vinden om met zijn pijn en woede om te gaan.
Een onvergetelijke leeservaring
MICHELLE COHEN CORASANTI studeerde Midden-Oostenstudies aan de Hebrew University in Jeruzalem en aan de Harvard University in de VS. Ze is advocaat internationaal recht en mensenrechten. Michelle Cohen Corasanti woonde in Frankrijk, Spanje, Egypte, Engeland en Israël en woont nu met haar gezin in New York. De Amandelboom is haar eerste roman.
MENINGEN: Boeit vanaf 1e blz, je kunt het niet wegleggen. De palestijnse kant van het "middenoosten verhaal" wordt heel goed verteld, ontroerend.
Een boek dat je in één ruk wilt uit lezen. Na het lezen van dit boek zijn er voor mij in elk geval nieuwe inzichten ontstaan.
Ichmad Hamid woont met zijn familie in het door Israël bezette Palestijns gebied. Op een dag wordt zijn vader gevangen genomen. Ichmad krijgt daardoor een groot schuldgevoel omdat hij de eigenlijke aanleiding van deze gevangenneming is. Toch is hij machteloos want hij moet zich stilhouden.
Nu zijn vader niet meer voor het gezin kan zorgen, voelt Ichmad zich verplicht om deze taak over te nemen. Zijn familie leeft sinds de gevangenschap van zijn vader in armoede dus gaat Ichmad aan het werk om geld te verdienen. Omdat Ichmad een talent voor wis- en natuurkunde heeft, krijgt hij in de avonduren privé-les van leraar Mohammad. Het is een zwaar en moeilijk leven waarbij Ichmad ook nog moet leren omgaan met zijn gevoelens.
De amandelboom begint meteen al met een aangrijpende gebeurtenis. Amal, het jongere zusje van Ichmad, sterft voor de ogen van Ichmad. Omdat ze op een landmijn stapt. De familie Hamid krijgt daarna met nog meer tegenslag te maken. Allemaal het gevolg van de strijd die Israël tegen de Palestijnen voert.
Vanaf dat allereerste moment, die allereerste bladzijden, blijft het boek je in de greep houden. Want van begin tot eind is het boeiend. Iedere levensfase van Ichmad, het verhaal maakt diverse sprongen, wordt dusdanig beschreven dat het nergens vervelend of saai wordt.
Leven in een oorlogsgebied is natuurlijk niet ideaal. Cohen Corasanti beschrijft die omstandigheden waarin geleefd moet worden erg duidelijk. Vooral de menselijke en dus emotionele kant ervan. Dat mensen hoop blijven houden en hun hoofd niet laten hangen.
Het boek, dat de eerste roman van Michelle Cohen Corasanti is, leest als een trein. Ondanks het ontroerende verhaal en het niet meest prettige onderwerp. Maar dat kan ook wel de reden zijn dat het juist erg vlot leest. Omdat je helemaal opgaat in het verhaal.
De amandelboom is een indrukwekkend boek dat het conflict tussen Israël en Palestina op een indringende manier beschrijft. Het verhaal dat in dit boek verteld wordt, is zeker niet op zichzelf staand. Want Ichmad en zijn familie staan symbool voor het leed dat er door dit conflict veroorzaakt is en nog steeds veroorzaakt wordt.
Na het lezen van dit boek begrijp je beter wat de Palestijnen hebben moeten doormaken en waarom ze tot geweld, wat absoluut niet goed te praten is, zijn overgegaan. Want Israël, een land dat vaak beschermd wordt, kan zijn handen bepaald niet in onschuld wassen.
In 'De Amandelboom' van Michelle Cohen leren we Ichmad kennen, hij woont samen met zijn broertjes en zusjes in de bezette gebieden in Israël. Het leven van Ichmad krijgt gelijk in het eerste hoofdstuk van het boek al een ontzettende knauw, zijn zusje loopt een mijnenveld in en overlijdt. Zijn talent, wiskunde en patronen zien, helpt zijn vader om zijn zusje terug te halen om te kunnen begraven. Maar daarmee houdt de ellende niet op, de familie wordt hun huis uitgezet en het stukje land dat ze al generaties verbouwen met olijven en sinaasappels wordt in beslag genomen. Radeloos beginnen ze opnieuw, totdat de vader van Ichmad wordt opgepakt. Wat kan Ichmad nog doen om zijn vader en zijn familie te helpen?
Michelle Cohen heeft een boek geschreven dat wel wat weg heeft van 'De Vliegeraar' van Khaled Hosseini. Hoe gaan mensen om met verlies en wat doet het met kinderen om in een conflictsituatie op te groeien zijn twee thema's die centraal staan in het boek. Het is mooi hoe Cohen het verhaal mee laat groeien met de personages, er wordt begrip gekweekt voor iets wat bijna niet te begrijpen is en dat samen met een mooie schrijfstijl en een prettige verteltrant. Het is, emotioneel, wel een zwaar boek en soms moet je het even wegleggen en laten bezinken.
Op de voorkant van dit boek staat: voor de lezers van De vliegeraar. Ik heb dit boek nooit gelezen, maar wel Duizend schitterende zonnen. Ik weet nog dat ik dat boek uit had en dacht: wauw, wat mooi. En vooral ook interessant om eens over die cultuur te lezen. Het is weer eens iets totaal anders dan de westerse cultuur waar ik normaal gesproken over lees. Ik denk dat ik toch eens vaker een uitstapje moet maken naar een boek over een andere cultuur, want ook De Amandelboom vond ik prachtig.
Het begon een beetje moeizaam. Ik had er moeite mee om alle namen uit elkaar te houden. Toen ik begon met lezen had ik ook niet echt een idee waar het verhaal over zou gaan en dus was ik in het begin zoekende. Waar zou dit verhaal naartoe gaan? Uiteindelijk begon ik de personen in het verhaal steeds beter te kennen en daardoor kon ik ze ook uit elkaar houden. Tot aan het einde toe wist ik echter niet waar het verhaal me naartoe zou leiden, maar dit was op een gegeven moment niet erg meer.
Het boek nam me mee op reis naar de oorlog tussen Palestina en Israël. Ik moet bekennen hier heel weinig van af te weten. Het verhaal wordt verteld vanuit Ichmad, die samen met zijn familie probeert te overleven in een land dat in oorlog is. Het mooie aan het verhaal vond ik ook de verschillende opvattingen over de oorlog in het gezin. Waar de een vond dat je iedereen, ook de joden, met liefde moest behandelen, vond de ander dat je juist terug moest vechten. Een ding maakte het verhaal in ieder geval erg duidelijk: het (over)leven in dat land, in die landen, is niet makkelijk en het is lastig een uitweg te vinden.
De Amandelboom is een boek dat je meeneemt. Het laat je zien dat een oorlog nooit vanuit één kant kan worden verteld. Iedereen die meedoet aan een oorlog is schuldig, maar ook onschuldig. Dat maakt het juist zo moeilijk.
De auteur van het boek, Michelle Cohen Corasanti, studeerde Midden-Oostenstudies aan de Hebrew University in Jeruzalem en ook aan de Harvard University. Zij is nu advocaat internationaal recht en mensenrechten. In het dankwoord vertelt ze zeven jaar in Israël te hebben gewoond. De kennis en ervaringen van de auteur maken dat het verhaal echter voelt. Als lezer heb je gewoon door dat degene die dit verhaal vertelt er verstand van heeft en vooral ook graag dit verhaal wil vertellen.
Ik begon in De Amandelboom met het idee dat het misschien geen boek voor mij zou zijn en in het begin was ik ook zeker bang dat ik gelijk zou krijgen, maar uiteindelijk kon ik niet meer stoppen met lezen. Dit is typisch een verhaal dat je leert om verder te kijken dan je neus lang is. Geloof niet de media, accepteer niet alles zo maar. Gebruik je eigen gezonde verstand en denk even na. Open je ogen, maar ook je hart.
Gewicht
0,397 Kg
Uit jaar:
2013-2018
Uitvoering:
Paperback
Uitgever(Label):
Xander, Hamerstraat 3, Amsterdam
Omslagontwerp (Vormgeving omslag):
Andrew Smith
Omslagbeeld:
Ezz Zanoun/ZUMA Press/Corbis
Zetwerk:
Michiel Niesen/ZetProducties
Vertaald door:
Nellie Keukelaar-van Rijsbergen
Oorsponkelijke titel
The Almond Tree
Aantal pagina's
341 excl. Dankwoord
NUR/NUGI
302 Vertaalde literaire roman, novelle