Elisabeth Kübler-Ross

Elisabeth Kübler-Ross (Zürich, 8 juli 1926 — Scottsdale, Arizona, 24 augustus 2004) was een Zwitsers-Amerikaans psychiater. Ze studeerde als arts af in Zwitserland en werd vooral in Amerika beroemd om haar pionierswerk rond stervensbegeleiding en de verschillende fasen van rouwverwerking.
Elisabeth Kübler werd geboren op 8 juli 1926 in het Zwitserse Zürich als oudste van een meisjesdrieling. Haar lichte gewicht bij de geboorte heeft ze altijd aangezien als een teken dat ze in het leven strijden moest.

Haar vader, die het gezin streng hield, had voor haar een kantoorbaantje op het oog in zijn bedrijf, maar Elisabeth wilde geneeskunde studeren. Via onder meer geneeskundig vrijwilligerswerk kwam zij in contact met de medische faculteit van de universiteit van Zürich, waar ze in 1957 afstudeerde.

In 1958 trouwde ze met medestudent Emanuel ("Manny") Ross, met wie zij naar Amerika emigreerde. Samen kregen ze de kinderen Kenneth en Barbara. Daarnaast had Elisabeth Kübler-Ross enkele miskramen.

In New York zette Elisabeth Kübler-Ross haar studies in de psychiatrie verder. In haar praktijk voelde ze zich geroepen om stervende patiënten te verzorgen. Ook gaf ze lezingen over terminale ziektes, waarbij ze telkens de studenten de confronterende kans gaf een terminale patiënt te spreken. Daarover begon zij ook te publiceren.

Ze achterhaalde en beschreef de vijf stadia van rouwverwerking, met name – en in deze volgorde – ontkenning, woede, onderhandelen, neerslachtigheid en uiteindelijk aanvaarding. (Zie verder onder rouwverwerking).

Later ontwikkelde Elisabeth Kübler-Ross interesses in bijna-doodervaringen en uittredingen. Via een medium trachtte ze ook contacten te leggen met overledenen. Helaas bleek de persoon die het medium was, niet zuiver op de graat.

Haar man Manny Ross, die eveneens arts was, scheidde van haar. Elisabeth bleef echter met hem contact houden omdat ze vond dat hij wel van haar gescheiden was, maar zij niet van hem. Op het einde van zijn leven werd het contact overigens weer hersteld.

Begin jaren ’80 vestigde Kübler-Ross de aandacht op de begeleiding van stervende aidspatiënten. Volgens haar was de ziekte aids in de wereld gekomen om de mensen te leren liefdevoller met elkaar om te gaan. Nog later wenste ze een centrum op te richten voor de begeleiding van stervende kinderen. Die daden werden haar door haar woonomgeving niet in dank afgenomen, wat leidde tot een aanslag op haar centrum, waarbij alles – ook al haar persoonlijke spullen – door een brand verwoest werd.

Op het einde van haar leven kreeg Kübler-Ross enkele beroertes, die haar deden inzien dat een van de laatste lessen van haar leven erin bestond zelf verzorging toe te staan en te leren op dat vlak zelf volledig afhankelijk te zijn. Samen met David Kessler werkte ze nog aan een boek. Ze stierf op 24 augustus 2004.

Sorteer op

Via partner
De cirkel van het leven Herinneringen aan leven en sterven , Elisabeth Kübler-Ross
In deze autobiografie geeft de vrouw die ons anders leerde denken over de dood en het sterven een opmerkelijk, inspirerend beeld van wat (het) leven is.
Door haar vele boeken en gedurende de jaren waarin ze werkte met ...
€ 8,⁰⁰
Bestellen
Via partner
De cirkel van het leven herinneringen aan leven en sterven , Elisabeth Kübler-Ross
In deze autobiografie geeft Elisabeth Kübler-Ross, de vrouw die ons anders leerde denken over het sterven, een inspirerend beeld van zowel het leven als de dood. De cirkel van het leven vertelt niet alleen het verhaal van ...
€ 13,⁰⁰
Bestellen