Anatoli Boukreev

Anatoli Nikolajevitsj Bukreyev, getranscribeerd in het Engels-sprekende media als Boukreev was een Kazachse klimmer die zeven gemaakt om achtduizend beklimmingen zonder de hulp van extra zuurstof. 
Hij had de titel Master of Sport Hoge Berg.

Bukreyev, ondanks zijn hoge niveau, was relatief onbekend op de internationale berg gemeenschap tot het voorjaar klimmen seizoen op de Mount Everest in 1996, 
waar de twaalf mensen werden gedood in een van de grootste tragedies in de geschiedenis van deze berg. In zijn boek "Climbing" Bukreyev haar ervaring die dag. 
Het verwijst ook naar dit evenement Jon Krakauer's boek "Into Thin Air", gepubliceerd in Spanje als hoogteziekte.

Het begin
Bukreyev werd geboren op 16 januari 1958 in Chelyabinsk, Rusland, in het zuiden van de Oeral. Met 12 jaar begint hij te klimmen in de lage heuvels van de Oeral. 
Als student naar het zuiden in de zomer en stijgt naar de eerste drie "chetyrehtysyachniki" pieken van ongeveer 4000 meter in de bergen van Kazachstan en Kirgizië.
Na het voltooien van de middelbare school in 1975, vervolgde hij zijn studie aan de Universiteit van Pedagogiek van Chelyabinsk, waar hij afstudeerde in de natuurkunde in 1979. 
In datzelfde jaar studeerde hij af als ski-trainer.

Hij verhuisde naar Kazachstan om dichter bij de grote hoogten, en lang geleefd in een sovchoz. 
Hij coachte skiën tot 1993, maar ook als coach en instructeur bij de Mountain Sports Club van het Leger. 
Met het nationale team van Kazachstan schalen zijn eerste "7000" in het Pamir. 
In 1987 bedraagt ​​Peak Lenin in de Sovjet-Unie als een "solo" high-speed, het openen van een nieuwe techniek van beklimmingen in de Sovjet-Unie.

In 1989 gaat hij de tweede Sovjet-expeditie naar de Himalaya, die liep voor het eerst op een cruise de vier belangrijkste toppen van Kangchenjunga. 
Hij ontving de "Order waarde" van de Sovjet-Unie. In 1990, een uitnodiging van de Verenigde Staten om te klimmen naar de top van Mount McKinley in Alaska ontving hij. 
In mei 1991 heeft het neerkomt Dhaulagiri en Everest. Hij kreeg de eretitel van "Master of Sport".

Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie koos de Kazachse nationaliteit. Hij bleef te klimmen in de Himalaya en de Karakorum, vaak alleen. 
Toen was het niet, het was werkzaam als gids en consultant voor internationale zendingen. De 30 juni 1995 bedraagt ​​Pico Abaya in Zaili Altai, 
zoals president Nazarbajev gids.

Neem deel aan de Kazachse expedities naar Manaslu en Cho Oyu in 1995 en 1996 alleen al schaal Lhotse, Shisha Pangma, Broad Peak en Gasherbrum II, 
nog steeds zonder extra zuurstof, en begon te worden erkend als een van de beste klimmers wereld. 
Hij slaagde erin om 11 van de huidige 14 toppen boven de 8000 meter te winnen, met een totaal van 18 beklimmingen te toppen van deze soort. 
Hij brak het wereldrecord voor het klimmen ochomiles stijging in 12 maanden van 17 mei 1995 tot en 17 mei 1996 de Everest, Dhaulagiri, Manaslu, opnieuw Everest, Lhotse en uiteindelijk pieken.

Everest 1996
Tijdens het klimmen seizoen van 1996 vijftien mensen overleden op de Everest, waardoor dit de dodelijkste jaar in zijn geschiedenis. 
Acht van hen, die tot drie verschillende expedities, 
op 10 mei overleden als gevolg van een storm. In de volgende maand nog eens 4 mensen overleden aan de verwondingen die dag.

Bukreyev was verantwoordelijk voor de expeditie "Mountain Madness" geregisseerd door gids klimmer Scott Fischer. 
De expeditie was 8 cliënten, die elk had ongeveer $ 50.000 dollar betaald voor een begeleide klim naar de top van de Everest poging. 
Vijf van hen waren ervaren klimmers, vier van hen met ervaring in hoge berg.

De klim was te traag en klanten kwamen naar de top verleden twee in de middag, Fischer niet tot 15:45. Bukreyev, die klom zonder zuurstof, 
snel terug naar Camp IV om kracht te herwinnen en benodigdheden te nemen. 
Tijdens de afdaling van de rest van de groep een sterke sneeuwstorm die begraven in de vaste lijnen en de open markering op de stijging ongebonden. 
Slecht zicht deed de rest en klimmers konden de weg niet vinden naar achteren tot Bukreyev vonden drie van hen en leidde hen naar het kamp IV. 
Hij had geen kracht weer uit te krijgen. Scott Fischer, uitgeput door de klim, niet terug te keren naar het basiskamp. 
De volgende dag, Bukreyev maakte drie reizen, op zoek naar degenen die niet waren teruggekeerd, vond hij Fisher bevroren op 8350 meter in het zuiden heuvel, ongeveer 19 uur.

De Amerikaanse journalist Jon Krakauer pakte zijn versie van de gebeurtenissen die dag in een artikel genaamd "Into Thin Air", gepubliceerd in Buiten online en vervolgens uitgebreid in een gelijknamig boek, met de titel in Spanje "Hoogteziekte". Het benadrukte de grote mate van fouten en indirect beschuldigd Bukreyev van de vijf vond plaats op zijn expeditie voor het verlaten van hun dood klanten, omdat hij beweerde te hebben beklommen zonder zuurstof, waardoor hun vermogen om te helpen uitgeput. Hij beschuldigde zelfs niet dragen van de juiste kleding aan de top staan. Hoewel hij verzamelde uiteindelijk gered drie van hen.

Het boek wekte grote controverse in de wereld van het klimmen. Om zich te verdedigen, gaf hij Bukreyev schrijver Gary Weston DeWalt zijn expeditie dagboeken, persoonlijke notities en brieven. Dit was verantwoordelijk voor het verzamelen van alle mogelijke informatie, onder wie interviews en Krakauer inbegrepen--Bukréyev overlevenden en herenigen in een boek genaamd "De escalatie. Tragische ambities op de Everest." Sommige van de in dit boek beschreven gebeurtenissen afwijken van hetgeen is vermeld in het boek van Jon Krakauer en andere geschriften door drie andere overlevenden van die dag. De heffing Krakauer niet gepaste kleding te dragen gedemonteerd alleen het verlenen van een foto van Bukreyev op de top met een van de ervaren klanten, Martin Adams. Het boek vertelt hoe hij vond een andere klimmer Krakauer zag hem totaal uitgeput en bijna zonder voorover vallen in een vast touw stuk tussen de "Hillary Step 'en de Top van Zuid. Krakauer had dit incident weggelaten. Bovendien had Krakauer een aantal voor de hand liggende fouten, zoals verwarrende Martin Adams Andy Harris gepleegd en rapporteren naar het basiskamp dat Harris was een vluchteling in een van de hoge kampen toen was het niet. Krakauer toegegeven dit alles en moest zijn boek te corrigeren.

De 6 december 1997 ontving Bukreyev, samen met Todd Burleson en Pete Athans de "David A. SOWLES Memorial" prijs, uitgereikt door de American Alpine Club voor hun heldenmoed en toewijding tot vier klimmers verloren tijdens deze expeditie te redden. Deze award is de hoogste onderscheiding waarde van de Alpine Club, die ook hebben ontvangen Ed Viesturs en Ed Webster, onder anderen.

Annapurna 1997
In de winter van 1997, Bukreyev probeerde de zuidwand van de Annapurna Ik klim met Simone Moro, een Italiaanse bergbeklimmer hoog niveau en Dimitri Sobolev, een cameraman van Kazachstan, die werd documenteren van de poging te stijgen. Op zondag 25 december rond het middaguur, Bukreyev en Moro werden vaststelling touwen op een heuvel op een hoogte van 5700 meter. Plotseling werd een kroonlijst uitgebracht in een niet-zichtbare rand van de klim route. De lawine getroffen Moro en sleepte 800 meter naar beneden zeer licht boven het veld-1. Gelukkig Moro was in de buurt van het oppervlak en in geslaagd om zich uit te graven. Niet in staat om te zien of horen enig teken van Bukreyev of Sobolev, omlaag naar Annapurna basiskamp van waar hij werd genomen door helikopter naar Kathmandu voor een operatie aan zijn handen, die diepe snijwonden had.

Het nieuws van het ongeval kwam naar New Mexico, op 26 december, waarbij Linda Wylie, actrice en sociale activist en Bukreyev vriendin, die vertrok naar Nepal op de 28e enkele pogingen werden gedaan om de site van de lawine helikopter te bereiken was maar slecht weer verhinderde het einde van december tot en met de zoektocht teams bereikt de veld-1. Er waren hoop dat Bukreyev en Sobolev was erin geslaagd om er te komen op hun eigen. Op 3 januari 1998 heeft het reddingsteam in geslaagd om het kamp te bereiken, maar vond het leeg. Linda Wylie openbaar gemaakt, dan is een grimmige verklaring in Kathmandu:

"Dit is het einde .... Er is geen hoop op het vinden van hem in leven."

Tributes
Linda Wylie richtte een bescheiden monument aan de voet van de Annapurna.

In het, een plaquette bevat een zin die kan worden samengevat zijn leven:
"De bergen zijn niet stadions waar ik vervullen mijn ambitie van prestatie, zijn de kathedralen waar ik oefenen mijn geloof. 
Ik ga naar hen als mensen gaan naar het gebed. Van de majestueuze toppen zie ik mijn verleden, droom de toekomst en, met ongewone scherpte , de ervaring van de huidige moment ... mijn visioen verdwijnt, mijn kracht is vernieuwd. In de bergen juich ik de schepping. 
In elke reis ben ik opnieuw geboren. "

Sinds 1999, in de uitlopers van Alma-Ata hij is gewijd aan de nagedachtenis van Anatoli Boukreev de traditionele jaarlijkse wedstrijd snel solo klim naar de top Amangeldi District, 
test om aanhangers van alpine stijl, zo geliefd door Bukreyev. In deze test heeft hij benadrukt Denis Urubko.
Ook in 1999, Linda Wylie, die met andere vrienden Bukreyev de "Bukreyev Memorial Fund" dat de uitwisseling van jonge klimmers tussen Kazachstan en de Verenigde Staten promoot.
 In 2000, het Fonds sponsorde de Bukreyev Kazachse-Amerikaanse expeditie naar de Himalaya naar de Shisha Pangma, waarin de briljante carrière van Maksut Zhumayev begon.
Linda Wyllie heeft het boek gepubliceerd "Boven de Wolken" ,, samengesteld uit kranten, tijdschriften en foto Bukreyev bergen. Het boek werd bekroond met de Berg Book Festival in Canada.
In 2002, de Kazachse A. en B. Tyulkin Severnyuk bewerkt opnames Sobolev ging op 40-minuten durende documentaire maken genaamd "ongeschonden mountain"
Grote prestaties
De belangrijkste verwezenlijkingen van Bukreyev zijn:

*1987
Lenin Peak
*1989
15 april Kanchenjunga - nieuw pad
30 april Kanchenjunga - eerste kruising van de 4 toppen van het massief.
*1990
Mount McKinley april - Via Cassin Ridge
Mount McKinley mei - West Ridge Road
*1991
10 mei Dhaulagiri - Nieuwe weg op de westelijke muur
7 oktober Mount Everest - South Way Collado
*1993
14 mei Mount McKinley
30 juli K2
*1994
Makalu II 29 april
Makalu op 15 mei
* 1995
Mount Everest 17 mei - North Via Collado
Abai Peak 30 juni - Gids voor de president van Kazachstan
8 oktober Dhaulagiri - snelle opstijging opnemen
8 december Manaslu
*1996
Mount Everest 10 mei - South Way Collado
17 mei Lhotse - solo beklimming, snelle opstijging opnemen
25 september Cho Oyu
9 oktober Shishapangma noordelijke Cima - solo
*1997
23 april Mount Everest
23 mei Lhotse
7 juli Broad Peak - solo beklimming
14 juli Gasherbrum II - solo beklimming