Javascript is uitgeschakeld. Zonder Javascript is het niet mogelijk bestellingen te plaatsen in deze webwinkel en zijn een aantal functionaliteiten niet beschikbaar.

Via partner

Waar Blijft De Ziel? Los Exemplaar Essay Maand Vd Filosofie 2012 / Druk 1 Essay maand van de Filosofie 2012 , Bert Keizer

Artikelnummer: 9789047704652

Artikel 52 van 54

Waar Blijft De Ziel? Los Exemplaar Essay Maand Vd Filosofie 2012 / Druk 1 Essay maand van de Filosofie 2012 , Bert Keizer

€ 5,⁰⁰ (inclusief btw)

KLIK HIER OM TE BESTELLEN VIA PARTNER

Waar blijft de ziel

'Stel je voor dat een man van veertig die een prima leven heeft als homo, het homokwabje in zijn hersenen niet blijkt te hebben. Zeggen we dan: "Sorry Henk, maar wist jij wel dat jouw leven helemaal niet klopt?" Wat een onzin.'Bert Keizer

Zijn wij ons brein? In dit essay “Waar blijft de ziel?” geschreven met de humor en de nuchtere gevoeligheid die hem eigen zijn, verzet Bert Keizer zicht tegen de ‘neurosofie’ van Dick Swaab en Victor Lamme. Een wonderlijke discipline die neurologie verwart met alomvattende filosofische pretenties. En vraagt zich af wanneer en waarom wij vinden dat plant, dier en mens al dan niet een ziel hebben, en of ze die ook kwijt kunnen raken.

Keizer laat zien dat het gegoochel met hersenscans leidt tot even ongefundeerde als ongewenste maatschappelijke ontwikkelingen. Dat maakt hij als verpleeghuisarts dagelijks mee. De ijver waarmee psychiaters hun patiënten volproppen met medicijnen, contrasteert pijnlijk met de manier waarop ze de ontmoeting met deze mensen uit de weg gaan.

Waar blijft de ziel in hun wereldbeeld?

Dit essay is geschreven met de humor en de nuchtere gevoeligheid die Bert Keizer eigen zijn. Hij verzet zich tegen het populaire idee dat 'wij ons brein zijn' en vraagt zich af wanneer en waarom wij vinden dat plant, dier en mens al dan niet een ziel hebben, en of ze die ook kwijt kunnen raken.

We zien graag bezieling, geestelijk leven in de wereld om ons heen. Vroeger waren we zelfs nog gretiger in dit opzicht. Toen dachten we dat zon, maan, sterren, donderwolken, bomen, planten, vulkanen en zelfs ziektes een ziel hadden. Alles om ons heen zat net zo vol bedoelingen als wijzelf. De wereld keek ons aan. De Grieken waren de eersten die zich na een blik op de wereld afvroegen: kijkt-ie nou terug of niet? Tweeduizend jaar later schreef Pascal na een blik op de nachtelijke sterrenhemel: 'De eeuwige stilte van die oneindige ruimte maakt me bang.' Hij kreeg het doodsbenauwd bij de gedachte dat de wereld niet terugkijkt. Het zou immers betekenen dat wij, kosmisch gesproken, alleen zijn, en als er iets is waar deze slimme aap niet tegen kan, dan is het wel alleen zijn.

'Mensen komen met een zekere plechtigheid, als gold het een liturgische aankondiging, met "de ziel" aanzetten. Dit even ver lossende als troostende ding, zo constateren zij, bevindt zich onaantastbaar achter al ons geneuzel over hersenschade, geest, persoonlijkheid en dementie. "Zeker", zegt mijn collega S. dan, "en dáár weer achter parkeer ik mijn Volvo, want daar is ruimte zat."' - Bert Keizer

MENINGEN: Bert Keizer probeert de romantiek en de mystiek van ons bestaan te bewaren. Hij lijkt niet te kunnen leven met werkelijk diepte van ons brein, waarin alle ruimte bestaat voor deze belangrijke waarden. De ziel is een benaming voor bepaalde emoties of gevoelstoestanden van (delen van) het brein, niets meer of minder. Mensen als Keizer vinden dit niet voldoende en zijn een (vergeefse) zoektocht begonnen naar achter de horizon van het brein liggende vergezichten. Wat vooral opvalt in dit boek is dat Keizer zichzelf ook in de war brengt en de zoektocht in de mist raakt. Bert - ik kan het niet laten zijn voornaam te gebruiken - vertelde in De Groene enige tijd geleden dat hij meende dat hij deel uitmaakte van een groep intelligente mensen - mensen die er net zo over dachten als hij. Laten we daaruit moed maar moed putten! ;-)

De auteur onderzoekt de vraag welke rol de ziel speelt bij het bestuderen van de mens. Hij plaatst zijn gedachten in historisch perspectief door een korte introductie van de ideeën van Socrates, Plato, Descartes en Wittgenstein. Als verpleeghuisarts heeft hij veel ervaring met dementerende patiënten waarbij hij zich afvraagt of een beschadigd brein ook een beschadigde ziel tot gevolg heeft. Aan de hand van veel cases en resultaten van onderzoeken maakt de auteur duidelijk dat eensluidende conclusies over het brein niet juist zijn. Het proza is helder en toegankelijk door de vele voorbeelden en de vlotte stijl met heldere beelden en vergelijkingen. Hij is overtuigend in zijn betoog dat het menselijk brein meer is dan het samenspel van neuronen en dat het maken van hersenscans als bewijs dat ‘wij ons brein zijn’ (volgens Dick Swaab) tot onwenselijke maatschappelijke ontwikkelingen kunnen leiden. Maar wat de mens dan wel is, blijft na eeuwen van studie nog ongewis.
S. Roest-Mouissie

Een tijdreis door de filosofie met als onderwerp De Ziel. In het hele verhaal worden de denkwijzen van verschillende filosofen gevolgd en naast elkaar geplaatst. Niet altijd even makkelijk om te volgen, maar als je je hersens er wat bij houdt wel goed te doen. Het geheel zet ook wel weer aan tot nadenken over lichaam en geest en verbanden hiertussen.

Goed geschreven pleidooi tegen de "neuro-filosofie".

heel interessant, ik ben altijd door Bert Keizer geinspireerd en de ziel is een onuitputtelijke bron,hij heeft er veel over te vertellen....het is de studie waard....!

Op een heldere en bijzonder humoristische manier veegt Keizer de vloer aan met de puur lichaamsgerichte kijk op de ziel, zoals deze wordt voorgestaan door hersenonderzoekers als bijvoorbeeld Dick Swaab.
Middels een korte terugblik op het fenomeen 'ziel', zoals deze door de eeuwen heen onder woorden is gebracht door de eerste dichters/filosofen, van Homerus, Plato, Socrates tot aan Wittgenstein toe, maakt Keizer duidelijk dat de vraag: ‘Wie of wat is de ziel’ van alle tijden is. De trend de ziel te reduceren tot wat ‘neurologisch gepruttel binnen ons brein’ zoals hij dat noemt, stelt hij ter discussie. De goed onderbouwde wijze waarop hij dit doet, zet hersensonderzoekers die beweren dat we ons brein zijn volledig in hun hemd.
Keizer meet zich echter niet de arrogantie aan van iemand die meent te weten wat de ziel dan eigenlijk wél is, en dit siert hem. Hij overgiet zich niet met het sop van de alwetende en dat is wel zo verfrissend. Sterker, hij laat je als lezer onwillekeurig meedenken, waarmee zijn boek een stimulans is om het schietlood van de vraagstelling over wie of wat we nu werkelijk zijn, weer eens diep in onszelf te laten afdalen.
Willem Simmers

Wat een opluchting om dit boekje te lezen na alle trendy artikelen en boeken die de mens min of meer tot een programmeerbare robot reduceren.
Immers als wij slechts ons brein zouden zijn, waarin alles zo langzamerhand verklaarbaar wordt verondersteld, wat is er dan over van de unieke identiteit van elk bestaan afzonderlijk.
Dat weet de schrijver in dit heerlijk authentieke tegengeluid ons fijntjes filosofisch onder de neus te wrijven.
Ook voor de leek ( zoals ik zelf ) is het gemakkelijk te lezen vanwege de losse schrijfstijl. Soms wel een beetje warrelig, alsof de schrijver het allemaal rechtstreeks vanuit z'n opborreldende gedachten opschrijft, maar met de vele humoristische relativeringen wordt het zware onderwerp op een prettige manier verluchtigd en kan het menigmaal een glimlach genereren.
En als je antwoord verwacht op de vraag van de titel?
Dat krijg je dus niet. Uiteraard niet. Gelukkig niet.
Het grootste raadsel, waarover door zo vele filosofen gedurende al zoveel eeuwen al zoveel is geschreven, zal nooit opgelost worden.
Daarvoor hoef je dit boekje dus niet te kopen/lezen; maar wel om je daar weer even heel erg van bewust te worden en te weten dat de mens zich vooral niet moet aanmatigen inmiddels alles te kunnen verklaren en in opperste hoogmoed de raadsels van het leven denkt te kunnen ontraadselen.
Aanrader voor iedereen die het op prijs stelt eens heerlijk ontnuchterd te worden!

Gewicht
0,232 Kg

Uit jaar:
2012

Uitvoering:
Paperback

Omslagontwerp (Vormgeving omslag):
Frits van Hartingsveldt, Amsterdam.Bewerking van Die Toteninsel van Arnold Böcklin uit 1880, heeft Van Hartingsveldt het Dodeneiland vervangen door een Brein

Auteursfoto (Portretfoto):
uitgeverij Balans

Aantal pagina's
145 excl. Literatuur

NUR/NUGI
GEEN OPGAVE onze indeling: 730 Filosofie algemeen

Handige links

Zoekopdracht binnen de site

Winkelwagen

Geen artikelen in winkelwagen.

Links

Videogames

© 2018 - 2024 Zoek2ehands.nl - Zoek 2ehands | |